Οι υπερασπιστές των νέων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ

Πόλεμοι και καταστροφές αναμένονται από τις κλιματικές αλλαγές σε 46 χώρες.
(από άρθρο της εφημερίδας «Guardian», που φιλοξενεί η «Καθημερινή» )

Πολιτικό χάος, πόλεμοι και μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών μακριά από τις εστίες τους είναι μερικές μόνο από τις συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη που ήδη απειλεί περισσότερες από 100 χώρες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου.
Σαράντα έξι χώρες και 2,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να βρεθούν εν μέσω ενόπλων συρράξεων και να ζήσουν τη φρίκη του πολέμου, ενός πολέμου που θα ξεσπάσει εξαιτίας της αλλαγής των κλιματικών αλλαγών.
Αυτή ακριβώς την εφιαλτική εικόνα του μέλλοντος σκιαγραφεί η διεθνής οργάνωση International Alert σε Έκθεση της με το συμβολικό τίτλο «Κλίμα Πολέμου».

Ποια κράτη κινδυνεύουν
«Η μεταβολή των κλιματολογικών συνθηκών θα αυξήσει τις βίαιες συγκρούσεις. Αυτοί οι πόλεμοι, με τη σειρά τους, θα αφήσουν πίσω τους κοινότητες πολύ φτωχότερες από ό,τι στο παρελθόν και με μικρότερη ικανότητα αντιμετώπισης των συνεπειών της υπερθέρμανσης του πλανήτη», αναφέρει η έκθεση.
«Μεγαλύτερη είναι η απειλή για τα κράτη που δεν διαθέτουν πόρους ή πολιτική και κοινωνική σταθερότητα, παράγοντες δηλαδή, που θα τους επέτρεπαν αντιμετωπίσουν με τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία τη μεταβολή του κλίματος», διευκρινίζει ο γενικός γραμματέας της οργάνωσης Νταν Σμιθ.

«Η Ολλανδία ασφαλώς θα δοκιμαστεί από τις συνέπειες που θα έχει η άνοδος του επιπέδου των θαλάσσιων υδάτων. Κανείς, ωστόσο, δεν περιμένει ότι η ευρωπαϊκή αυτή χώρα θα αφεθεί έρμαιο κοινωνικών αναταραχών, ούτε βέβαια, πιστεύει ότι θα εμπλακεί σε πολεμική διαμάχη. Η Ολλανδία διαθέτει τους οικονομικούς πόρους και την κοινωνική υποδομή που θα της επιτρέψουν να δράσει κατά τον καλύτερο τρόπο και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που θα προκληθούν από την μεταβολή των κλιματολογικών συνθηκών, όταν παρουσιαστούν. Όμως, άλλα κράτη στα οποία σημειώνεται απώλεια καλλιεργήσιμων γαιών, απώλεια υδάτινων πόρων, κράτη τα οποία θα βρεθούν έρμαια ακραίων καιρικών φαινομένων, καταιγίδων με ένταση που σήμερα μπορούμε μόνον να φανταστούμε, δεν είναι τόσο τυχερά. Δεν διαθέτουν κυβερνήσεις ικανές να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα που θα εξασφαλίσουν ειρήνη και κοινωνική συνοχή. Ο κόσμος, σε τέτοια κράτη, θα οργανωθεί σε ομάδες με κοινά συμφέροντα και τότε θα ξεσπάσουν ένοπλες αιματηρές συγκρούσεις».

Περού και Μπανγκλαντές
Ας σκεφτούμε, για λίγο, την περίπτωση του Περού, προσθέτει ο Σμίθ. Το γλυκό νερό που χρησιμοποιείται προέρχεται από την τήξη των παγετώνων. Όμως, μέχρι το 2015 όλοι σχεδόν οι παγετώνες της χώρας θα έχουν εξαφανιστεί -θα έχουν λιώσει- εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Κατά συνέπεια 27 εκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν χωρίς καθαρό νερό. Το Περού με βάση τα σημερινά δεδομένα δεν φαίνεται ικανό να αντιμετωπίσει μια τέτοια δυσμενή εξέλιξη. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι συχνά γίνεται πεδίο μάχης ενόπλων κινημάτων, ενώ υπάρχουν αντιπαραθέσεις -λόγω διεκδίκησης εδαφών από τη Χιλή και τον Ισημερινό. Κατά συνέπεια το πιθανότερο αποτέλεσμα είναι το κατρακύλισμα της χώρας «στο χάος και το αιματοκύλισμα, που θα προκαλέσουν και μαζικές μεταναστεύσεις πληθυσμών».

Μια εντελώς διαφορετική κατάσταση διαμορφώνεται και απειλεί το Μπανγκλαντές. Εδώ η μετανάστευση, που συνδέεται με την μεταβολή του κλίματος, ήδη άρχισε να πυροδοτεί ένοπλες συγκρούσεις, αναφέρει στην έκθεση η International Alert. Η ξηρασία του καλοκαιριού και οι διαρκώς πιο έντονες καταστροφικές πλημμύρες στις παραθαλάσσιες περιοχές πυροδοτούν τρομερούς κυκλώνες, που με τη σειρά τους καταστρέφουν τα καλλιεργήσιμα εδάφη. Ήδη πολλά εκατομμύρια κάτοικοι της χώρας έχουν μεταναστεύσει στην Ινδία γεγονός που προκαλεί συγκρούσεις. Το μέλλον διαγράφεται ακόμα πιο δυσοίωνο.

Στην Αφρική, ποτάμια όπως ο Νίγηρας αποτελούν μοναδικές πηγές για την υδροδότηση πολλών κρατών, από τα οποία διέρχεται. Καθώς, όμως, αυξάνονται και εντείνονται οι περίοδοι ξηρασίας και αντλούνται όλο και μεγαλύτερες ποσότητες νερού από τους ποταμούς είναι αναπόφευκτες οι συγκρούσεις.

Στα Βαλκάνια
Στην Ευρώπη, τα περισσότερα κράτη θεωρούνται, επί του παρόντος τουλάχιστον, αρκετά σταθερά ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της υπερθέρμανσης της Γης. Στα Βαλκάνια, όμως, η κατάσταση δεν είναι και τόσο ενθαρρυντική. Οι πόλεμοι άφησαν κράτη όπως η Σερβία και το Μαυροβούνιο πολιτικώς αδύναμα. Καθώς διαρκώς αυξάνεται η θερμοκρασία του περιβάλλοντος, μειώνονται οι εκτάσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αγροκτηνοτροφικές δραστηριότητες. Οι κοινωνικές εντάσεις που θα δημιουργηθούν εξ αυτού του λόγου πιθανώς να πυροδοτήσουν βίαιες εκδηλώσεις τις οποίες δεν θα μπορέσουν να καταστείλουν ή να συγκρατήσουν οι αρχές.

Κάποια κράτη στον χάρτη του κινδύνου, όπως παραδείγματος χάρη η Ρωσία, μπορεί πράγματι να προκαλέσουν έκπληξη. Ο έλεγχος που ασκεί η κεντρική εξουσία σε ολόκληρη τη ρωσική επικράτεια είναι αδύνατο να εξασθενήσει εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη» υποστηρίζει ο κ. Σμιθ. «Όμως η απώλεια αγροτικών γαιών σε ορισμένες περιοχές της αχανούς χώρας πιθανώς να καταλήξει σε τοπικές εντάσεις και αναταραχή, όπως αυτή που βλέπουμε σήμερα στην Τσετσενία».

Σίγουρα, όμως, ό,τι και αν συμβεί, τα «σενάρια πολέμου» που γεννά η αλλαγή του κλίματος δεν αποτελούν μια ακαθόριστη απειλή. Είναι ήδη πραγματικότητα.


Όσοι τάσσονται υπέρ των νέων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, ας έχουν υπόψη τους και τα παραπάνω δεδομένα που προκαλεί η εμμονή σε ένα ενεργειακό μοντέλο βασισμένο στα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα. Ένα μοντέλο που μέσω των δραματικών κλιματικών αλλαγών σπέρνει πλέον την καταστροφή και τον όλεθρο σε όλο τον πλανήτη.

Δεκέμβριος 2007.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ