Τιμές υπερβάσεων ιπτάμενης τέφρας καμινάδων της ΔΕΗ

Έγγραφο που εστάλει από Οικολογικές και Περιβαλλοντικές Οργανώσεις και Συλλόγους του Νομού Κοζάνης προς τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης και αφορά τις τιμές υπερβάσεων ιπτάμενης τέφρας των καμινάδων της ΔΕΗ:

Προς Δ/νση Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος
Τμήμα Περιβάλλοντος
Ν.Α Κοζάνης
Φαξ: 2461067440

20 Μαρτίου 2008

ΘΕΜΑ: «Τιμές υπερβάσεων ιπτάμενης τέφρας καμινάδων της ΔΕΗ».


Σε συνάντηση των οργανώσεών μας (βλ. πίνακα) στο Μαυροδέντρι στις 19 Μαρτίου 2008 αποφασίσαμε και σας παρακαλούμε να μας χορηγήσετε στοιχεία της Υπηρεσίας σας που αφορούν:
· Τις υπερβάσεις των ορίων εκπομπών τέφρας από 1-1-2007 έως την 29-2-2008, που αφορούν τις μονάδες της ΔΕΗ στο ΛΚΔΜ (ΑΗΣ Καρδιάς, Πτολεμαΐδας, Αγ. Δημητρίου και Αμυνταίου). (Ημερομηνίες, μονάδα ΔΕΗ, τιμές υπερβάσεων, και αντίστοιχα ισχύοντα όρια).
· Τις υπερβάσες συγκεντρώσεων αιωρουμένων σωματιδίων που αφορούν την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καταγράφηκαν από τους μετρητές της Νομαρχίας – ΥΠΕΧΩΔΕ ή από τους συνεργαζόμενους με την Υπηρεσία σας φορείς, ΔΕΗ, ΤΕΙ, Πανεπιστήμιο. (Ημερομηνίες, τοποθεσία μετρητή, τιμές υπερβάσεων, και αντίστοιχα ισχύοντα όρια).
· Τις υπάρχουσες Εκθέσεις αυτοψίας της αρμόδιας υπηρεσίας της Νομαρχίας Κοζάνης που αφορούν τις παραπάνω υπερβάσεις.

Επίσης θα θέλαμε να μας ενημερώσετε:

• Ποιες Εκθέσεις σας συνοδεύτηκαν με την επιβολή προστίμου από τον (εκάστοτε) Νομάρχη την τελευταία πενταετία.
• Ποιες από τις Εκθέσεις σας αυτές, που ως γνωστόν κοινοποιούνται στην Περιφέρεια Δυτ. Μακεδονίας και στο ΥΠΕΧΩΔΕ, συνοδεύτηκαν επίσης με επιβολή προστίμων και από τις εν λόγω Υπηρεσίες.
  

Σε αναμονή των απαντήσεων σας
Ευχαριστούμε


Οικ. Κίνηση Κοζάνης
Οικολογική Κοινωνική Παρέμβαση Πτολεμαΐδας
Σύλλογος Περιβάλλοντος και Ποιότητας Ζωής Δ. Υψηλάντη
Σύλλογος Περιβάλλοντος Ελλησπόντου
Σύλλογος για την Καταπολέμηση της Ανεργίας και Ανάπτυξη της Περιοχής Αγ. Δημητρίου
Σύλλογος Περιβάλλοντος Ακρινής
Σύλλογος Πληττομένων Μαυροπηγής

Υ.Γ. Αναμένεται η συμμετοχή και άλλων Περιβαλλοντικών οργανώσεων της περιοχής που θα εξετάσουν την συμμετοχή τους στα Διοικητικά τους όργανα.

1854: Οι ληστές και το γεφύρι

Εικόνα 1 Το Μαγεριώτικο ρέμα πλυμμηρισμένο τη δεκαετία το 1950. (Φωτ: www.mirali.gr)

Το 1853, με αφορμή τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, η μικρή τότε Ελλάδα, άνοιξε τις φυλακές της και έστειλε όλους τους ληστές της στις Οθωμανικές τότε Θεσσαλία, Ήπειρο, Μακεδονία με σκοπό να τις απελευθερώσουνε από τον Οθωμανικό ζυγό. Ντόπιοι και «εισαγόμενοι» ληστές κήρυξαν την «επανάληψη του αγώνος του 1821» και άρχιζαν να επιδίδονται σε λεηλασίες μουσουλμανικών και όχι μόνο περιουσιών προκαλώντας αντίποινα από τους Οθωμανούς. Αυτό φυσικά ούτε τους Ρώσους βοήθησε, ούτε τις άλλες μεγάλες δυνάμεις συγκίνησε οι οποίες σκεπτόμενες ορθολογικά πήραν το μέρος των Οθωμανών και πολέμησαν τη Ρωσία στο λεγόμενο Κριμαϊκό πόλεμο.

Τέτοιες ψευτοεπαναστάσεις με ληστές ήταν συνηθισμένο να «οργανώνονται» από τα νεοσύστατα Βαλκανικά κράτη στις αλύτρωτες περιοχές τους, μέχρι τους Βαλκανικούς πολέμους όπου σοβαρεύτηκαν και διεκδίκησαν αποτελεσματικά με οργανωμένους στρατούς αυτά που επιδιώκανε. Οι ψευτοεπαναστάσεις συνήθως διαλύονταν αμέσως και οι ληστές επέστρεφαν στη μητρόπολη με πλήθος από πρόσφυγες να τους ακολουθούν για να αποφύγουν τα αντίποινα. Έτσι έγινε και το 1853 – 1854, όπου εκτός από κάποιους άκαρπους ηρωισμούς πατριωτών όπως του Ζιάκα στο Σπήλαιο Γρεβενών, την περιοχή μας λυμαίνονταν η Σάρα και η Μάρα, σπέρνοντας παντού το φόβο και την ανασφάλεια, εκνευρίζοντας τους Οθωμανούς οι οποίοι δεν ξεσπούσαν πάντα στον υπαίτιο.Αν και η περιοχή μας στο σύνολό της υπέφερε από αυτήν την ιστορία, ένα χωριό βγήκε κερδισμένο. Πρόκειται για τη Χρυσαυγή Βοϊου η οποία κέρδισε ένα πέτρινο γεφύρι. Ήταν Άνοιξη του 1854, οι «εισαγόμενοι» επαναστάτες είχαν ήδη ανακληθεί από την Ελλάδα, και τα ενισχυμένα λόγω της κατάστασης Οθωμανικά αποσπάσματα καταδίωκαν και τους τελευταίους ντόπιους ληστές. Ένας αδίστακτος ληστής από το Πολυνέρι Γρεβενών, ο Νικόλαος Ζάμπρος βρέθηκε σε αρκετά δύσκολη θέση. Το Μαγεριώτικο ρέμα ήταν πολύ πλυμμηρισμένο και δεν μπορούσε να το περάσει. Καταδιωκόμενος, σύρθηκε ως τη Χρυσαυγή όπου ζήτησε – με τον τρόπο που κάνουν οι ληστές- να τον κρύψουν. Οι Χρυσαυγιώτες υπάκουσαν, τον έκρυψαν σε ένα σπίτι και κάνανε τους ανήξερους στους Οθωμανούς που κατέφθασαν. Έτσι ο Ζάμπρος σώθηκε και για να ευγνωμονήσει τους Χρυσαυγιώτες, χρηματοδότησε ένα μεγάλο γεφύρι στο Μαγεριώτικο ρέμα, που ένωνε τη Χρυσαυγή με το Δίλοφο. Λέγεται ότι την επίβλεψη της κατασκευής την έκανε ο ίδιος, κρυμμένος στον παρακείμενο νερόμυλο.

Εικόνα 2 Το μεγάλο γεφύρι της Χρυσαυγής, ή γεφύρι του Μαγεριώτικου επισκευάστηκε το 1985 και το 2002 όπου αναπλάστηκε και ο περιβάλλον χώρος του. Είναι το πιο εντυπωσιακό μονότοξο γεφύρι στην περιοχή μας.

Πρωτομάστορας στο κτίσιμο του γεφυριού θεωρείται ο Νικόλαος – Αναγνώστης Παν. Τζιούφα (1824-1892), κτίστης, λεπτουργός, πελεκάνος σιδηρουργός από το Δίλοφο, ο οποίος αναφέρεται ότι είχε κατασκευάσει ο ίδιος και τα εργαλεία του. Υπάρχει επίσης η παράδοση πως οι Χρυσαυγιώτες μαστόροι Ζιούλας και Πούλιος έκτισαν το γεφύρι, ή τουλάχιστον τα στηθαία του.

Οικολογική Κίνηση Κοζάνης

Τα «δίδυμα» του Πραμόριτσα

Λίγα χιλιόμετρα έξω από το Τσοτύλι, κοντά στους οικισμούς Ροδοχωρίου και Κριμηνίου, δύο πεντάτοξα πέτρινα γεφύρια γεφυρώνουν τον ποταμό Πραμόριτσα. Το πρώτο κτίστηκε το 1802 με έξοδα του κ. Παπαστέργιου, ιερέα του Κριμηνίου. Συνέδεε το Κριμήνι και το Ροδοχώρι με το Τσοτύλι, κάτι που εξακολουθεί να κάνει και σήμερα, αφού διέρχεται από πάνω του η επαρχιακή οδός. Η χρονολογία κτίσης του αναγράφονταν σε πέτρα, που βρισκόταν εντοιχισμένη στο κέντρο της μεγάλης καμάρας. Το δεύτερο χτίστηκε πριν το 1890, στη θέση Παλαιομονάστηρο, κοντά στο Ροδοχώρι, με τη χορηγία του Δημητρίου Τσιούκαρη, ενός Ροδοχωρίτη πρωτομάστορα μετανάστη στην Κωνσταντινούπολη.

Εικόνα 1. Το γεφύρι του Κριμηνίου το Νοέμβριο του 2007





Αν και έχουν διαφορά «γέννησης» 80 ετών, τα γεφύρια είναι όμοια μεταξύ τους και δεν μοιάζουν με κανένα άλλο γεφύρι. Χτίστηκαν με την ίδια αρχιτεκτονική. Είχαν μήκος 40 – 45 m και αποτελούνταν από πέντε διαδοχικά σε μέγεθος τόξα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό τους είναι ότι τα στηθαία τους αντικαταστήθηκαν προπολεμικά με μεταλλικά κιγκλιδώματα, προκειμένου να διαπλατυνθούν και να διέρχονται και οχήματα. Αν και αυτή η παρέμβαση μείωσε την αισθητική τους, ωστόσο είχε σαν αποτέλεσμα τα γεφύρια να παραμείνουν ενεργά ακόμα και σήμερα, σε αντίθεση με τα περισσότερα πετρογέφυρα της περιοχής, τα οποία πέρασαν σε αχρηστία.
Ένα άλλο αλλόκοτο που συνδέει τις παράλληλες ζωές τους είναι ότι μεταπολεμικά καταστράφηκε το μεγάλο τόξο τους και στη συνέχεια αντικαταστάθηκε με πλάκα από οπλισμένο σκυρόδεμα. Το γεφύρι του Κριμηνίου ανατινάχτηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1947, ενώ το τόξο στο γεφύρι του Τσιούκαρη κατέρρευσε από διάβρωση το 1955.

Εικόνα 2. Το γεφύρι του Τσιούκαρη το Νοέμβριο του 2007

Ίδια λοιπόν μορφή και λειτουργία στη γέννηση, ίδια μορφή και λειτουργία προπολεμικά, ίδια και μεταπολεμικά. Σαν δυο δίδυμα αδέρφια…..

Εικόνα 3. Το γεφύρι του Κριμηνίου μετά την ανατίναξή του το 1947 (Φώτο: περιοδικό "Βοϊακή Ζωή")

Παρόλο που τα γεφύρια δεν έχουν επισκευαστεί μετά την αντικατάσταση των τόξων τους, το γεφύρι του Τσιούκαρη προβλέπεται να αποκατασταθεί με παράλληλη διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου, ώστε να είναι πιο επισκέψιμο. Ο Δήμος Τσοτυλίου το έχει εντάξει στο πρόγραμμα «Πίνδος».
Η Οικολογική Κίνηση Κοζάνης σηματοδότησε το περασμένο θέρος την πεζοπορική διαδρομή από την πλατεία του Ροδοχωρίου έως το γεφύρι. Πρόκειται ουσιαστικά για δασικό δρόμο, προσβάσιμο με αυτοκίνητο 4×4.
Η καλύτερη εποχή για να επισκεφτείτε τα γεφύρια είναι η Άνοιξη. Οι ευωδιές. τα χρώματα της Βοιακής φύσης και οι ανθισμένοι κήποι των οικισμών πραγματικά θα σας καταπλήξουν.

Εικόνα 4. Πλατεία στο Ροδοχώρι το θέρος του 2007

Οικολογική Κίνηση Κοζάνης
http://www.ecokinisi.blogspot.com/

6 Μαρτίου 2008

Ένα μπράβο στο Ρύμνιο!

Την περασμένη Τετάρτη το μεσημέρι ένας κτηνοτρόφος από το Ρύμνιο, ο Γιλτίδης Αντρέας, βρήκε τραυματισμένη μια γερακίνα στην περιοχή Ρυμνίου. Την παρέδωσε στον κτηνίατρο Χαραλαμπίδη Ηλία, και μετά από κάποιες πρώτες βοήθειες το άτυχο πτηνό μεταφέρθηκε στο Κέντρο Περίθαλψης Άγριων ζώων στην Καστοριά.

Είναι το δεύτερο προστατευόμενο πτηνό του είδους Buteo buteo που βρίσκεται τραυματισμένο από σκάγια στο νομό μας. Το Νοέμβριο είχε βρεθεί ένα στην Οινόη από γεωργούς. Ευτυχώς για την άγρια ορνιθοπανίδα του τόπου μας, απλοί άνθρωποι στο νομό μας έχουν οικολογική συνείδηση. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις μεσοχειμωνιάτικες καταγραφές πτηνών που έγιναν από την ορνιθολογική εταιρεία τον Ιανουάριου, καταμετρήθηκαν περιμετρικά ολόκληρης της λίμνης Πολυφύτου μόλις οκτώ γερακίνες (Buteo buteo).

Ελπίζουμε αυτός που πυροβόλησε την άτυχη γερακίνα στο Ρύμνιο να είναι από τους άσχετους «κυνηγούς» που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ένα αρπακτικό από μια θηρεύσιμη πάπια, και όχι από εκείνους τους ανθρώπους με απωθημένα που διασκεδάζουν με το να σκοτώνουν ό,τι πετάει.