Τι υποκρισία !
Μετά από 4 χρόνια ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ ανακάλυψε ότι η ΔΕΗ υπερβαίνει τα όρια στα αιωρούμενα σωματίδια και στο SO2 και της επέβαλε πρόστιμο 1.000.000 ευρώ, ποσό το οποίο αντιστοιχεί στο τζίρο…δύο ωρών λειτουργίας της ΔΕΗ !
Προφανώς πρόκειται για μια κίνηση αντιπερισπασμού του κ. Σουφλιά, ο οποίος, αφού φρέναρε την ίδρυση ξεχωριστού Υπουργείου Περιβάλλοντος (προεκλογική υπόσχεση του κόμματος του), επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις με μια παράσταση πολύ κακής ποιότητας.
Διότι εύκολα και εύλογα μπορεί ο καθένας να αναρωτηθεί
πού ήταν ο κ. Σουφλιάς όταν το ίδιο το Υπουργείο του επί σειρά ετών βεβαίωνε με βάση τη νομοθεσία τις υπερβάσεις των ΑΗΣ των ΔΕΗ και τις παραβιάσεις των Περιβαλλοντικών Όρων Λειτουργίας
πού ήταν, όταν οι κατά τόπους νομάρχες επέβαλαν πρόστιμα για το λόγο αυτό,
πού ήταν, όταν ο Συνήγορος του Πολίτη από τον Οκτώβριο του 2005 διαπίστωνε επίσης τις συνεχείς υπερβάσεις των αιωρουμένων,
πού ήταν, όταν το Συμβούλιο της Ευρώπης καταδίκαζε την Ελλάδα και τη ΔΕΗ για τη ρύπανση, μετά από προσφυγή του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου,
πού ήταν, όταν τα εθνικά σχέδια για τις εκπομπές του CO2, που ο ίδιος υπέγραφε και απέστελλε στην ΕΟΚ, του τα επέστρεφε ο ομογάλακτος του Επίτροπος για το Περιβάλλον κ. Δήμας, ως άτολμα και ανεπαρκή.
Αλλά το απώγειο της υποκρισίας της Κυβέρνησης, κι όχι μόνο του κ. Σουφλιά, δεν αφορά τις εκπομπές της ιπτάμενης τέφρας, αλλά η πολιτική μας στο θέμα της μείωσης των εκπομπών του βασικού θερμοκηπιακού αερίου, το οποίο κατά 50 % προέρχεται από τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ. Και εξηγούμαστε : Δεν μπορεί από τη μια να δηλώνουμε - δια στόματος του κ. Σουφλιά - ότι πρέπει η χώρα να τηρήσει τις δεσμεύσεις της έναντι του Κιότο η ΔΕΗ να μειώσει δραστικά τις εκπομπές του CO2 κι από την άλλη - δια στόματος του πρώην υπουργού κ. Σιούφα- να υποσχόμαστε προεκλογικά στη Δυτική Μακεδονία όσες λιγνιτικές μονάδες θέλει, δηλαδή να σχεδιάζουμε την αύξηση των εκπομπών του CO2.
Αυτή η πολιτική «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» είναι ξεπερασμένη σε όλη την Ευρώπη και αλλά όχι και στην Ελλάδα. Επιβιώνει δυστυχώς, παρότι επικίνδυνη για τη χώρα και για το περιβάλλον, ελλείψει αξιόλογων και διαχρονικών αντιδράσεων από όλο τον πολιτικό κόσμο.
Το οικολογικό κίνημα του Ν. Κοζάνης επωμίζεται και πάλι τοπικά την ευθύνη και το βάρος της αντίδρασης απέναντι στη «μεσαιωνική» ενεργειακή πολιτική της Κυβέρνησης, αλλά και στο νέφος, που θρονιάστηκε και πάλι τις τελευταίες μέρες στα κεφάλια μας.
Θετική η πρωτοβουλία του Συλλόγου Περιβάλλοντος Ποντοκώμης να συγκαλέσει σχετική σύσκεψη και να ηγηθεί της συμβολικής κατάληψης της πύλης του ΑΗΣ Καρδιάς της ΔΕΗ. Όμως οι οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις πρέπει να χειραφετηθούν από τις λογικές των συνδικαλιστών και των τοπικών αρχόντων που θέλουν και «την πίτα ακέρια και τον σκύλο χορτάτο».
Οφείλουμε πρώτα από όλα να πούμε ένα καθαρό όχι στις νέες μονάδες της ΔΕΗ.
Δεύτερον, να αρνηθούμε τη συμμετοχή μας σε οποιοδήποτε όργανο δεν ξεκαθαρίζει τη θέση του στο θέμα αυτό. (Το Συντονιστικό Όργανο της Νομαρχίας καλλιεργεί αυταπάτες ότι μπορούμε να βγούμε από το τούνελ, επιζητώντας παράλληλα νέες μονάδες της ΔΕΗ, δηλαδή στηρίζοντας το ίδιο ενεργειακό μοντέλο που κατάντησε το νομό μας τον πιο βρώμικο ενεργειακά της Ευρώπης).
Τρίτον να προχωρήσουμε, πέρα από τις καταγραφές τις απογραφές και τις χιλιοειπωμένες διαγνώσεις, σε πιο δραστικά μέτρα όπως :
Πρόληψη και πρόγνωση των επεισοδίων ρύπανσης. Με βάση τις μετεωρολογικές προβλέψεις, τις εκπομπές των καμινάδων και την ποιότητα του λιγνίτη, μπορεί να γίνει μια στοιχειώδης πρόβλεψη των επεισοδίων ρύπανσης και συνεπώς
είτε να ελαττώσουμε το νέφος με μείωση φορτίου, χρήση καλύτερης ποιότητας λιγνίτη (πάντοτε πρέπει να υπάρχει ένα απόθεμα λιγνίτη- «φιλέτου» για το λόγο αυτό), είτε και με το σταμάτημα κάποιας μονάδας, αν χρειαστεί.
είτε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα το επεισόδιο ρύπανσης δίνοντας οδηγίες στον πληθυσμό και ειδικά στις ευπαθείς ομάδες (να αποφεύγουν την έξοδο οι ηλικιωμένοι, να αναβάλλονται τυχόν εκδρομές των δημοτικών σχολείων, κλπ).
Απαραίτητος όρος για την ολοκληρωμένη και αποτελεσματική λειτουργία του συστήματος είναι φυσικά η πλήρης εγκατάσταση δικτύου ελέγχου της ποιότητας ατμόσφαιρας, συστηματικές μετρήσεις, άμεση μετάδοση –καταχώρηση και επεξεργασία των δεδομένων και φυσικά ελεύθερη πρόσβαση υπηρεσιών – ερευνητών – φορέων και πολιτών.
Κράτηση ρυπογόνων μονάδων. Η συστηματική υπέρβαση των ορίων εκπομπών σε μια προκαθορισμένη και ρεαλιστική βάση (πχ για 20 ώρες συνεχή υπέρβαση κατά 30% του ορίου)
να αποτελεί έκτακτη αιτία κράτησης της μονάδας εκτός λειτουργίας. Δεν μπορεί να σταματούμε τις μονάδες εκτάκτως μόνο όταν επίκειται μια σοβαρή ζημιά στον εξοπλισμό. Πέρα από το λειτουργικό κόστος υπάρχει και το περιβαλλοντικό κόστος, που πρέπει με συγκεκριμένο και ποσοτικοποιημένο τρόπο να συμπεριληφθεί στις αιτίες έκτακτης κράτησης μονάδας, με παράλληλη φυσικά πρόνοια να μην δημιουργηθεί πρόβλημα στην ενεργειακή τροφοδοσία της χώρας, (λειτουργία των εφεδρικών λύσεων της ΔΕΗ σε συνεννόηση με το κέντρο παραγωγής- κατανομής φορτίου της επιχείρησης). Έτσι θα υπάρχει συνυπευθυνότητα όλης της ιεραρχίας της ΔΕΗ (η οποία συγκινείται μόνο όταν βγαίνει καμιά μονάδα εκτός) και περισσότερη προσοχή στη συντήρηση-βελτίωση ή στην έγκαιρη αντικατάσταση των παλιών ηλεκτροστατικών φίλτρων.
Μετά από 4 χρόνια ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ ανακάλυψε ότι η ΔΕΗ υπερβαίνει τα όρια στα αιωρούμενα σωματίδια και στο SO2 και της επέβαλε πρόστιμο 1.000.000 ευρώ, ποσό το οποίο αντιστοιχεί στο τζίρο…δύο ωρών λειτουργίας της ΔΕΗ !Προφανώς πρόκειται για μια κίνηση αντιπερισπασμού του κ. Σουφλιά, ο οποίος, αφού φρέναρε την ίδρυση ξεχωριστού Υπουργείου Περιβάλλοντος (προεκλογική υπόσχεση του κόμματος του), επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις με μια παράσταση πολύ κακής ποιότητας.
Διότι εύκολα και εύλογα μπορεί ο καθένας να αναρωτηθεί
πού ήταν ο κ. Σουφλιάς όταν το ίδιο το Υπουργείο του επί σειρά ετών βεβαίωνε με βάση τη νομοθεσία τις υπερβάσεις των ΑΗΣ των ΔΕΗ και τις παραβιάσεις των Περιβαλλοντικών Όρων Λειτουργίας
πού ήταν, όταν οι κατά τόπους νομάρχες επέβαλαν πρόστιμα για το λόγο αυτό,
πού ήταν, όταν ο Συνήγορος του Πολίτη από τον Οκτώβριο του 2005 διαπίστωνε επίσης τις συνεχείς υπερβάσεις των αιωρουμένων,
πού ήταν, όταν το Συμβούλιο της Ευρώπης καταδίκαζε την Ελλάδα και τη ΔΕΗ για τη ρύπανση, μετά από προσφυγή του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου,
πού ήταν, όταν τα εθνικά σχέδια για τις εκπομπές του CO2, που ο ίδιος υπέγραφε και απέστελλε στην ΕΟΚ, του τα επέστρεφε ο ομογάλακτος του Επίτροπος για το Περιβάλλον κ. Δήμας, ως άτολμα και ανεπαρκή.
Αλλά το απώγειο της υποκρισίας της Κυβέρνησης, κι όχι μόνο του κ. Σουφλιά, δεν αφορά τις εκπομπές της ιπτάμενης τέφρας, αλλά η πολιτική μας στο θέμα της μείωσης των εκπομπών του βασικού θερμοκηπιακού αερίου, το οποίο κατά 50 % προέρχεται από τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ. Και εξηγούμαστε : Δεν μπορεί από τη μια να δηλώνουμε - δια στόματος του κ. Σουφλιά - ότι πρέπει η χώρα να τηρήσει τις δεσμεύσεις της έναντι του Κιότο η ΔΕΗ να μειώσει δραστικά τις εκπομπές του CO2 κι από την άλλη - δια στόματος του πρώην υπουργού κ. Σιούφα- να υποσχόμαστε προεκλογικά στη Δυτική Μακεδονία όσες λιγνιτικές μονάδες θέλει, δηλαδή να σχεδιάζουμε την αύξηση των εκπομπών του CO2.
Αυτή η πολιτική «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» είναι ξεπερασμένη σε όλη την Ευρώπη και αλλά όχι και στην Ελλάδα. Επιβιώνει δυστυχώς, παρότι επικίνδυνη για τη χώρα και για το περιβάλλον, ελλείψει αξιόλογων και διαχρονικών αντιδράσεων από όλο τον πολιτικό κόσμο.
Το οικολογικό κίνημα του Ν. Κοζάνης επωμίζεται και πάλι τοπικά την ευθύνη και το βάρος της αντίδρασης απέναντι στη «μεσαιωνική» ενεργειακή πολιτική της Κυβέρνησης, αλλά και στο νέφος, που θρονιάστηκε και πάλι τις τελευταίες μέρες στα κεφάλια μας.
Θετική η πρωτοβουλία του Συλλόγου Περιβάλλοντος Ποντοκώμης να συγκαλέσει σχετική σύσκεψη και να ηγηθεί της συμβολικής κατάληψης της πύλης του ΑΗΣ Καρδιάς της ΔΕΗ. Όμως οι οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις πρέπει να χειραφετηθούν από τις λογικές των συνδικαλιστών και των τοπικών αρχόντων που θέλουν και «την πίτα ακέρια και τον σκύλο χορτάτο».
Οφείλουμε πρώτα από όλα να πούμε ένα καθαρό όχι στις νέες μονάδες της ΔΕΗ.
Δεύτερον, να αρνηθούμε τη συμμετοχή μας σε οποιοδήποτε όργανο δεν ξεκαθαρίζει τη θέση του στο θέμα αυτό. (Το Συντονιστικό Όργανο της Νομαρχίας καλλιεργεί αυταπάτες ότι μπορούμε να βγούμε από το τούνελ, επιζητώντας παράλληλα νέες μονάδες της ΔΕΗ, δηλαδή στηρίζοντας το ίδιο ενεργειακό μοντέλο που κατάντησε το νομό μας τον πιο βρώμικο ενεργειακά της Ευρώπης).
Τρίτον να προχωρήσουμε, πέρα από τις καταγραφές τις απογραφές και τις χιλιοειπωμένες διαγνώσεις, σε πιο δραστικά μέτρα όπως :
Πρόληψη και πρόγνωση των επεισοδίων ρύπανσης. Με βάση τις μετεωρολογικές προβλέψεις, τις εκπομπές των καμινάδων και την ποιότητα του λιγνίτη, μπορεί να γίνει μια στοιχειώδης πρόβλεψη των επεισοδίων ρύπανσης και συνεπώς
είτε να ελαττώσουμε το νέφος με μείωση φορτίου, χρήση καλύτερης ποιότητας λιγνίτη (πάντοτε πρέπει να υπάρχει ένα απόθεμα λιγνίτη- «φιλέτου» για το λόγο αυτό), είτε και με το σταμάτημα κάποιας μονάδας, αν χρειαστεί.
είτε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα το επεισόδιο ρύπανσης δίνοντας οδηγίες στον πληθυσμό και ειδικά στις ευπαθείς ομάδες (να αποφεύγουν την έξοδο οι ηλικιωμένοι, να αναβάλλονται τυχόν εκδρομές των δημοτικών σχολείων, κλπ).
Απαραίτητος όρος για την ολοκληρωμένη και αποτελεσματική λειτουργία του συστήματος είναι φυσικά η πλήρης εγκατάσταση δικτύου ελέγχου της ποιότητας ατμόσφαιρας, συστηματικές μετρήσεις, άμεση μετάδοση –καταχώρηση και επεξεργασία των δεδομένων και φυσικά ελεύθερη πρόσβαση υπηρεσιών – ερευνητών – φορέων και πολιτών.
Κράτηση ρυπογόνων μονάδων. Η συστηματική υπέρβαση των ορίων εκπομπών σε μια προκαθορισμένη και ρεαλιστική βάση (πχ για 20 ώρες συνεχή υπέρβαση κατά 30% του ορίου)
να αποτελεί έκτακτη αιτία κράτησης της μονάδας εκτός λειτουργίας. Δεν μπορεί να σταματούμε τις μονάδες εκτάκτως μόνο όταν επίκειται μια σοβαρή ζημιά στον εξοπλισμό. Πέρα από το λειτουργικό κόστος υπάρχει και το περιβαλλοντικό κόστος, που πρέπει με συγκεκριμένο και ποσοτικοποιημένο τρόπο να συμπεριληφθεί στις αιτίες έκτακτης κράτησης μονάδας, με παράλληλη φυσικά πρόνοια να μην δημιουργηθεί πρόβλημα στην ενεργειακή τροφοδοσία της χώρας, (λειτουργία των εφεδρικών λύσεων της ΔΕΗ σε συνεννόηση με το κέντρο παραγωγής- κατανομής φορτίου της επιχείρησης). Έτσι θα υπάρχει συνυπευθυνότητα όλης της ιεραρχίας της ΔΕΗ (η οποία συγκινείται μόνο όταν βγαίνει καμιά μονάδα εκτός) και περισσότερη προσοχή στη συντήρηση-βελτίωση ή στην έγκαιρη αντικατάσταση των παλιών ηλεκτροστατικών φίλτρων.
